شکستن اعتماد و قطع روابط میان گروههای مردمی از بدترین پیامدهای جنگ و بی ثباتی است که در نهایت به هرج و مرج و فجایع انسانی می انجامد. در کشورهای پس از جنگ، بکار انداختن چرخهی تبادل و گفتگوهای فرهنگی یکی از ابزارهای اساسی برای بازسازی اعتماد و احیای روابط دوستانه و مسالمت جویانه میان گروههای اجتماعی است.
همین چند دهه قبل، پیش از آنکه جنگهای داخلی افغانستان را در کام خود فرو ببرد، جمعیت بسیاری از سیکها و هندوها در افغانستان زندگی میکرد. آنها چیزی در حدود 1 تا 3 فیصد کل جمعیت افغانستان را تشکیل میدادند که در شهر مختلف این کشور از جمله در کابل، جلال آباد، هرات، قندهار، مزار، غزنی و لشکرگاه زندگی میکردند. اما با آغاز جنگ ها وضعیت برای همه، بخصوص برای اقلیتهای دینی و مذهبی مانند سیکها و هندوها به شدت تغییر کرد و جمعیت عظیمی از آنها را مجبور کرد تا نا خواسته افغانستان را ترک کنند و به کشورهای دیگر پناهنده شوند.
برای قرنها، مسلمانان و سیکها در همسایگی یکدیگر در ننگرهار زندگی مسالمت آمیزی داشتند. آنها در غم و شادی همدیگر شریک بودند و در شرایط خوب و بد با همدیگر یار و همکار بودند.
به منظور احیایی اعتماد و ایجاد مجدد روابط و دوستی گذشته، کانتینر فرهنگی ولایت ننگرهار سلسله گفتگوهای فرهنگی را میان مسلمانان و سیکها به راه انداخته است که هدف آن از میان بردن بی اعتمادی ها و سوء برداشتها و بدبینی ها ناشی از چندین دهه جنگ میان این دو گروه مردمی شهر جلال آباد است. اولین دور آن سال گذشته برگزار شد، و در 27 مارچ سال 2016، دومین دور آن نیز در مرکز کانتینر فرهنگی جلال آباد بزگرار شد. اشتراکنندگانی از دو گروه مردمی سیک و مسلمان، به شمول مردان و زنان در دو بخش جداگانه در این گفتگوهای فرهنگی شرکت کردند.